Monday, November 17, 2008

Bloggen

Het is hier wat rustig. Ik ben de laatste tijd te druk met andere zaken. Zo probeer ik een huis te verkopen en een ander bewoonbaar te maken. Verder loop ik uit en ben ik bezig met volgende uitdagingen. Als laatste komt er straks gezinsuitbreiding. Genoeg drukte dus. Niet dat ik me niet opwind over zaken die spelen. Zoals bijvoorbeeld het provinciehuis dat een kleine 20 miljoen euro duurder wordt. Of de rol die de coalitiepartijen CDA, PvdA en de ChristenUnie spelen in het politieke debat in de Staten. (Slaan ze dood voor alle duidelijkheid. Geen debat mogelijk, zo zegt de oppositie. Alle ideeën van de coalitie worden overgenomen en dat geeft het idee van achterkamertjespolitiek). Ik irriteer me verder aan opmerkingen van Rouvoet over de seksuele moraal van de jeugd. Hij is bang dat een hele generatie verknipt opgroeit als er niet wordt ingegrepen. Jongeren hebben volgens hem een scheef beeld van seks, vriendschappen en relaties. En nu moet er een maatschappelijk debat komen. Yes. We gaan met z'n allen gezellig debatteren over seks en de jeugd. Daar lossen we dit probleem mee op.
Goed, nu eerst een huis woonklaar maken.

Monday, November 03, 2008

Uitgelopen: De Berenloop

De twijfel slaat toe: Moet ik nou met lange of met korte mouwen gaan lopen. Het is koud en mistig deze zondagochtend. De misthoorn schalt over het eiland. In de verte hoor je de zeevogels krijsen. Ik kies voor het shirt met de lange mouwen. Nummer 311 is er klaar voor. De start klinkt. Eerst een schot, direct gevolgd door een zware scheepshoorn die twee keer hard loeit en zo de renners wegblaast.


De eerst kilometers gaan zoals gewoonlijk erg zwaar. M'n spieren zijn pas warm na een kilometer of vijf. Ik weet een ritme te vinden en ren heerlijk ontspannen naar het verste punt op de Boschplaat. Je bent op het keerpunt maar hebt nog niet eens de helft afgelegd. Het gaat eigenlijk best goed. M'n benen voelen heerlijk en van vermoeidheid heb ik geen last. Als ik het halve marathon punt voorbij snel voelt het alsof ik net begonnen ben. Nog 21,1 kilometer...

In een constant tempo van tien kilometer per uur bereik ik het strand. Daar volgt de eerste tegenslag. De weg het duin op is pittig. M'n bovenbeenspieren verkrampen en ik moet een stukje wandelen. Ik krijg de kramp er niet uit. Na wat rekken en strekken probeer ik het opnieuw. Tot kilometer 35 kan ik mijn benen aardig aan de praat houden. Het noodlot slaat opnieuw toe. In het rulle zand schiet de kramp er weer in. Wandelen, strekken en opnieuw beginnen.

De laatste loodjes. Nog maar zeven kilometer. Nu gaan we niet meer opgeven. Een paar harde vloeken en ik versnel mijn tempo. Ik ren weer. Langzaam trekt de kramp weg en komt de finish dichterbij. De weg van het strand naar West loopt langzaam op. Vals plat! Ik begin me steeds beter te voelen en kan mijn snelheid verder opvoeren. Na 4 uren 21 minuten en 13 seconden kom ik over de finish. M'n eerste marathon! Ik heb 'm gehaald!

Conclusie: Dit smaakt naar meer. Ik heb heerlijk gelopen. Dankzij de vele trainingsuren die ik gedraaid heb was ik goed voorbereid en ben ik de man met de hamer niet tegengekomen. Die kramp was vervelend. Had ik toch te weinig gedronken? Was het de kou? Of toch de overgang van een relatief harde ondergrond naar het rulle zand? Ik weet het niet. Ik ben in ieder geval tevreden. Met dank aan José!, Jentje, Ceciel, Jaring, Andries, Johan, Geart Sierd, Jelle en de familie Anders.