Monday, November 03, 2008

Uitgelopen: De Berenloop

De twijfel slaat toe: Moet ik nou met lange of met korte mouwen gaan lopen. Het is koud en mistig deze zondagochtend. De misthoorn schalt over het eiland. In de verte hoor je de zeevogels krijsen. Ik kies voor het shirt met de lange mouwen. Nummer 311 is er klaar voor. De start klinkt. Eerst een schot, direct gevolgd door een zware scheepshoorn die twee keer hard loeit en zo de renners wegblaast.


De eerst kilometers gaan zoals gewoonlijk erg zwaar. M'n spieren zijn pas warm na een kilometer of vijf. Ik weet een ritme te vinden en ren heerlijk ontspannen naar het verste punt op de Boschplaat. Je bent op het keerpunt maar hebt nog niet eens de helft afgelegd. Het gaat eigenlijk best goed. M'n benen voelen heerlijk en van vermoeidheid heb ik geen last. Als ik het halve marathon punt voorbij snel voelt het alsof ik net begonnen ben. Nog 21,1 kilometer...

In een constant tempo van tien kilometer per uur bereik ik het strand. Daar volgt de eerste tegenslag. De weg het duin op is pittig. M'n bovenbeenspieren verkrampen en ik moet een stukje wandelen. Ik krijg de kramp er niet uit. Na wat rekken en strekken probeer ik het opnieuw. Tot kilometer 35 kan ik mijn benen aardig aan de praat houden. Het noodlot slaat opnieuw toe. In het rulle zand schiet de kramp er weer in. Wandelen, strekken en opnieuw beginnen.

De laatste loodjes. Nog maar zeven kilometer. Nu gaan we niet meer opgeven. Een paar harde vloeken en ik versnel mijn tempo. Ik ren weer. Langzaam trekt de kramp weg en komt de finish dichterbij. De weg van het strand naar West loopt langzaam op. Vals plat! Ik begin me steeds beter te voelen en kan mijn snelheid verder opvoeren. Na 4 uren 21 minuten en 13 seconden kom ik over de finish. M'n eerste marathon! Ik heb 'm gehaald!

Conclusie: Dit smaakt naar meer. Ik heb heerlijk gelopen. Dankzij de vele trainingsuren die ik gedraaid heb was ik goed voorbereid en ben ik de man met de hamer niet tegengekomen. Die kramp was vervelend. Had ik toch te weinig gedronken? Was het de kou? Of toch de overgang van een relatief harde ondergrond naar het rulle zand? Ik weet het niet. Ik ben in ieder geval tevreden. Met dank aan José!, Jentje, Ceciel, Jaring, Andries, Johan, Geart Sierd, Jelle en de familie Anders.

5 Comments:

Blogger Running Thony said...

Hayo,

Een marathon uitlopen getuigd van een enorme wilskracht en een enorm doorzettingsvermogen. Daarom heb ik ook diep respect voor iedereen die hem loopt. Daarbij komt dat je een hele zware (zo niet de zwaarste) marathon gekozen hebt om te beginnen.

Kortom.

GROTE KLASSE !!!!!!!!

3:03 PM  
Anonymous Anonymous said...

Yeah! Lokwinske!!

6:58 PM  
Anonymous Anonymous said...

volgend jaar weer ?

9:19 PM  
Blogger Bootsma said...

Goede vraag. Zeker de halve

4:54 PM  
Blogger Zeekraai said...

de halve ?
watje !

10:03 PM  

Post a Comment

<< Home