Huis van Reid, Workum.
Reid woont zo mogelijk op het mooiste plekje van Nederland. Op de dijk aan het einde van 't Soal. Hij kijkt uit over de oude Zuiderzee en ziet ieder schip de haven binnenlopen. Collega Eelke Lok moest hem ooit interviewen. Dat lukt normaal niet want Reid is een man van weinig woorden. Lok bedacht een list en nam hem mee de kroeg in. 7 beerenburgjes later waren de stembanden gesmeerd. Reid liet zich daar het volgende ontvallen: "Als de schepen weg varen dan sta ik altijd op mijn balkon. Dan kijk ik uit over het water en krijg ik tranen in mijn ogen."Een pracht quote. Het interview werd echter nooit uitgezonden. Collega Lok kwam er op de terugweg bij Tjerkwerd achter dat hij vergeten was een bandje op de Nagra te leggen.
posted by Bootsma at 4:43 PM
5 Comments:
Hij kijkt wel uit over 't water, maar volgens mij ziet 'ie niet zoveel meer... Ben Hoekendijk schreef 'de wereld volgens Reid', een mooi levensverhaal vol anekdotes van 'n markant man. Ooit wil ik nog 'ns de singlehanded varen, een solozeiltocht over IJsselmeer & Wad met ludieke opdrachten. Evenals de strontrace, beurtveer & de visserijdagen een evenement uit zijn hoed, of beter gezegd uit zijn muts...
Goh wat ontzettend leuk zeg! Ik was Reid aan het 'googlen' om te zien wat hij tegenwoordig doet en kwam hier uit.
Jaren geleden (volgend jaar 20 jaar om precies te zijn) woonde ik bij Reid's partner in huis; ik huurde een kamer van haar. Een aantal keren heb ik bij Reid mogen logeren in de vuurtoren - geweldige vakanties die ik nooit meer vergeet! Ook heeft hij een jaar geregeld dat we meemochten op een van de strontschepen - dat jaar was er helaas totaal geen wind dus het duurde meer dan 24 uur om in Lelystad aan te komen, maar een geweldige ervaring niettemin.
Leuk om de foto te zien - het brengt een hoop goede herinneringen terug ennuh...Reid een man van weinig woorden? Niet als je een goede discussie met hem voert over iets waar hij het totaal niet met je eens over is ;P
Groetjes, Petra
In mijn hoofd zit het volgende:
Jaren geleden sprak mijn vriend Anton met ontzag over "het rondje van Reid" een single-handed zeiltocht naar Aberdeen, Stavanger en weer terug (Workum?)
Ik kan het Anton niet meer vragen; maar ik kan ook niets op Internet vinden.
Bestaat "het rondje van Reid" ?
Groet,
Hans Advokaat, Parrega
Ik weet het nog heel goed. Het moet is 1968 zijn geweest, of daarin de buurd. Ik was met mijn ouders op vakantie in Friesland.
Ik moet 10 jaar zijn geweest. Mijn vader moest nogal zoeken. Hij zocht een vriend verlaten huisje aan het ijselmeer.
Hij had met Reid leren kennen op de academie in Amsterdam.
Aangekomen in zijn vuurtoren huisje wist Reid mij te boeien met zijn verhalen over de oostindie zeilvaarders.
Ik begreep dat het over links en rechts geslagen touwerk ging. Het was belangrijk, omdat touw als het nat werd kromp.
Dan zou er teveel spanning op komen. Die zeilers van het VOC wisten exact wat ze deden.
De kennis van die zeilvaard drijgde verloren te gaan. Aldus Reid.
Mischien dat de verhalen van Reid mij er toe gebracht hebben te leren Zeilen
We vetrokken met een beelhouwwerk. Het leek op een sculptuur van een bovenlijf.
Het beeld heeft de 40 jaar die daarop volgde een prominente plaats in onze woonkamer gekregen.
Veel later in de negentiger jaren ben ik nog eens terug geweest.
Toen ik mij voorstelde als de zoon van jan Hoogstad wist hij meteen wie ik was.
Ik zei Reid je moet je oude vriend Jan eens bellen. Hij zal het leuk vinden.
ja leuk, maar dan krijg ik weer een secretaressen van hem aan de telefoon, dat is niks voor mij.
Aldus Reid.
Gisteren zag ik een documantaire van je. Het is of ik 45 jaar terug ging in de tijd.
Maar ja, Jouw verhalen gaan al snel 300 jaar terug. Dus wat is nou een halve eeuw.
Groetjes (Ook namens Jan)
Wim Hoogstad
It must have been in the late 80ies when I met Reid de Jong with a small group of young people. We had been sailing on the platbodem ship "Vertrouwen" with captain Martin Vlaesbloem before and had come back to Fryslan because the sailing trip had impressed us that much. We walked to the lighthose because we could, and were caught in a rain shower. Reid called us in, and we had a friendly talk with him until the shower ended. That impressed me enough to research the place over 30 years later. Groeten uit Duitsland.
Post a Comment
<< Home