Queenstown, Nieuw Zeeland

Deze post is niet geschikt voor mensen met een zwakke maag.

Ai caramba!!!!!
Yeehoooooooo!!!!!!
Queenstown is de geboorteplaats van het moderne bungee-jumpen. Nu we er toch zijn waag ik het er maar op. Jose op trillende benen met de camera in de aanslag. Ik koeltjes op de brug wachtend op mijn beurt. De volgende conversatie had ik vlak voor mijn sprong:

B (ungeemaster): How are you?
H (ayo): Fine thank you.
B: Want to dip the water?
H: Ok, just the head?
B: He wants just the head! Okay then...
B: Are you ready?
H: No
B: But you are going to do it anyway?
H: Yes, ofcourse...
B: Three, two, one!!!
H:..... aaahhhhhhhhhhhhh

En het was geweldig, fantastisch, super, doe het zo weer, morgen nog een keer, aaahhh!!!! Yeehoo, wat een 'rush...'

Glenorchy, Nieuw Zeeland

De 'Gateway to Paradise' wordt de weg naar deze plaats wel genoemd. Paradise is een klein gehucht in de bergen. Glenorchy is een dorp van eenlingen. Mensen zijn nors en bemoeien zich niet met anderen. De camping was niet veel soeps. We waren dan ook snel weer weg. Maar niet voordat we deze foto's schoten. In de Lord of the Rings films heten deze bergen 'Misty Mountains'. Lijkt me duidelijk waarom.

Rob Roy Valley, Nieuw Zeeland

Een mooie wandeling, de Rob Roy track naar de gelijknamige gletsjer. 8 mijl heen en terug. Een kort verslag dat begint met de autorit naar de startplaats.

Heftig waait het stof op achter ons busje. De grindweg is droog en de stenen spatten alle kanten uit. Schapen en koeien dwalen over de weg tussen de almaar imposanter wordende bergen. De parkeerplaats wordt bevolkt door een agressief soort hommels. Ze blijven je aanvallen tot je eieren voor je geld kiest en de bergen invlucht.

Na een kwartier lopen wacht een hangbrug. Gevaarlijk wiegt die heen en weer in de wind die door de vallei blaast. Het pad gaat direct steil omhoog. Over rotsen en boomstronken heen klauterend zien we na een half uur onze eindbestemming: De Rob Roy gletsjer.

Het pad wordt zwaarder, de rotsen groter en de boomstronken die het pad overwoekeren steken steeds verder uit de grond.

Uiteindelijk na anderhalf uur staan we aan de voet van de gletsjer. Adembenemend steekt die uit boven de bergen. Helder wit is de sneeuw, diep blauw is de kleur van het ijs. Een Kea, een soort papegaai scheert over onze hoofden. Tijd om terug te gaan.

Lake Wanaka, Nieuw Zeeland

Even tijd voor rust. 's Avonds aan de rand van dit meer een heerlijk glas witte wijn gedronken.

Lake Wanaka, Nieuw Zeeland

Vannacht logeren we aan de oevers van Laka Wanaka. Het meer van 311 meter diep ligt aan de voet van Mount Aspiring. Het naastgelegen water, Lake Hawea, is met 384 meter net wat dieper. Het is hier heerlijk weer. Ruim boven de 20 graden en bijna geen wind.

Fox Glacier, Nieuw Zeeland (2)

Christa heeft vanochtend de 'spaceshuttle' genomen richting Nelson. Vijf dagen is ze met ons opgetrokken maar ' duty calls'.

Fox Glacier, Nieuw Zeeland

Ongetwijfeld de meest gefotografeerde gletsjer van Nieuw Zeeland, Fox Glacier. Lelijk was die wel. Zwart van vallend puin en modder. Misschien hebben we donderdag meer geluk. Dan klimmen we naar Rob Roy, een gletsjer in Mount Aspiring National Park.

De gletsjers in Nieuw Zeeland nemen snel in lengte af door de opwarming van de aarde.

Okarito, Nieuw Zeeland

Okarito is de woonplaats van Keri Hulme. Auteur van onder meer de internationale bestseller 'Kerewin'. Ze houdt duidelijk niet van bezoek. We wilden aanbellen maar ze was niet thuis.

Dan maar een berg beklimmen. Op de top een spectaculair uitzicht over de lagune. Die konden we vanwege het extreem lage water niet bevaren met de kano. Volgens de lokale bevolking had het water in de afgelopen dertig jaar nog nooit zo laag gestaan.

Hokitika, Nieuw Zeeland

De foto's spreken voor zich.

Lake Kaniere, Nieuw Zeeland

Aangevallen door zwermen zandvliegjes wisten we ons een weg te banen door de woeste bossen rond Lake Kaniere. Direct nadat ik de eerste foto maakte heb ik me van onder tot boven ingespoten met anti-zandvlieg.

Toen volgde de tweede uitdaging: Het oversteken van de Hokitika Gorge over de 'Sweeping Bridge'. Niet te geloven zo blauw is het water daar. Het lijkt wel smurfennat.

Jose, altijd dapper. (Sorry Irmgard, heb niet closer)

Punakaiki, Nieuw Zeeland

Naast een kralenfabriek met museum is dit de plaats als je de beroemde Pancake Rocks wilt bekijken. De Pancakes zijn niets meer dan lagen sediment die miljoenen jaren geleden zijn gevormd. Als het stormt of hard waait is het een bijzonder gezicht. Het zeewater spuit dan metershoog uit de zogenaamde 'blowholes.' Het weer vandaag: Zonnig, bijna geen wind en een temperatuur van zo'n 26 graden. Een beetje jammer.

Arthur's Pass, Nieuw Zeeland

Een van de mooiste routes door de Nieuw Zeelandse bergen is die door Arthur's Pass. Je rijdt dwars door de Nieuw Zeelandse Alpen en ziet alleen maar spectaculaire vergezichten. Op de eerste foto kalksteenformaties bij het dorp Castle Rock.

Christchurch, Nieuw Zeeland

De Canterburry Crusaders speelden in Christchurch thuis voor de World Cup tegen de Capetown Stormers uit Zuid Afrika. Rugby is hier zo'n beetje de nationale sport. De populariteit is enorm. Vooral nadat de All Blacks, het nationale team, vorig jaar wereldkampioen werd. Aan de wedstrijd ging een mooi spectakel aan vooraf. Op Amerikaanse wijze werd het publiek warm gemaakt met ruiters, cheerleaders, prijsvragen en opzwepende muziek.


De Crusaders betreden het stadion.

Doelpunt!!! De vorige ontmoeting tussen beide ploegen eindigde in een deceptie voor de Crusaders. Zij hadden tot dan toe alles gewonnen maar gingen in Kaapstad hard onderuit. Er was dus iets goed te maken. Dat gebeurde ook: De Crusaders wonnen met 36 - 11.

Kaikoura(2), Nieuw Zeeland

Omdat twee walvissen wat magertjes is voor een trip van 70 euro voer onze kapitein ook nog even naar een groep Dusky Dolphins. Moeilijk te vangen met de camera, zo bewegelijk zijn deze beesten.

Kaikoura (1), Nieuw Zeeland

Little Nick en Tiaki. Dit zijn de twee walvissendie we hebben gespot tijdens een trip langs de kust van Kaikoura. De beesten houden zich op in een 'canyon' in de Pacific. Op de eerste foto luistert de kapitein of hij een van beide mannen al aan hoort komen.

Ze blijven ruim driekwartier onder water en komen dan naar boven om bij te komen. Ze blijven tien minuten aan de oppervlakte alvorens weer op zoek te gaan naar voedsel.

Little Nick buikt tevreden uit aan de oppervlakte.

Tiaki duikt hier onder. Hij is de baas langs deze kust. De kapitein noemt hem daarom 'The Man.' Al met al een imposant gezicht en een bijzondere ervaring.

Abel Tasman National Park, Nieuw Zeeland

Samen met Christa hebben we een watertaxi genomen om het Abel Tasman National Park te verkennen. Eerste bestemming: Split Apple Rock.

Vervolgens bracht de chauffeur ons naar Anchorage, nee niet in Alaska, gewoon op het Zuidereiland van Nieuw Zeeland. Van deze halte liepen we 11 kilometer terug naar Marahau.

We waren gewaarschuwd voor de zandvliegjes die lelijk kunnen steken en flink jeukende bulten kunnen maken. Die hebben we niet gezien. Ze komen volgens Christa alleen tevoorschijn bij dampig weer.

Nelson, Nieuw Zeeland

We zijn bij Christa (vriendin van Jose) in Nelson aangekomen. De grote vraag is nu: Wat is dit?

Nelson, Nieuw Zeeland

In het Founders Heritage Park bij Nelson staat het Chainsaw museum. Een bijzonder stukje geschiedenis wordt hier tentoongesteld.


De regisseur van de film ' The Texas Chainsaw Massacre' heeft hier vast inspiratie opgedaan.

Wellington - Picton, Nieuw Zeeland

We zijn de Cook Street overgestoken en hebben voet gezet op het Zuidereiland. De rest van onze reis zal zich hier voortzetten. De oversteek nam drie uur in beslag.

Wellington gezien vanaf de Interislander ferry.

Jose vermaakte zich prima aan boord.

Het uiterste zuiden van het Noordereiland.

De ingang van de Marlborough Sounds, de poort van het Zuidereiland.

Wellington, Nieuw Zeeland

Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland, heeft ons aangenaam verrast. De stad ademt de sfeer uit van een relaxed cafe. We hebben eerst het Nationaal Museum Te Papa bezocht. De entree van het indrukwekkende museum is gratis. Je kunt je er de hele dag vermaken maar wij hielden het na twee uur voor gezien.

Want er moest weer gewandeld worden. Ditmaal door de Botanische Tuin. Die bevindt zich op de top van een berg middenin de hoofdstad. Een 'cable car' bracht ons naar boven. Daar spotten wij deze roze lelie's.

Aan het einde van de wandeling stuitten wij op het parlementsgebouw.

Om weer terug te keren naar de Oriental Bay. De stad deed ons trouwens erg denken aan Seattle. Een beetje dezelfde sfeer en stijl.